إِذَا أَرَادَ الله بِعَبْدٍ خَیْراً زَهَّدَهُ فِی الدُّنْیَا وَ فَقَّهَهُ فِی الدِّینِ وَ بَصَّرَهُ عُیُوبَهَا وَ مَنْ أُوتِیَهُنَّ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الآخِرَهِ؛
چون خدا خیر بنده ای را بخواهد او را نسبت به دنیا بی رغبت و نسبت به دین دانشمند کند و به دنیا بینایش می سازد و به هر کسی که این خصلتها داده شود خیر دنیا و آخرت داده شده است.