اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وَلِيَّ اللهِ،
اَنْتَ اَوَّلُ مَظْلُوم، 
وَ اَوَّلُ مَنْ غُصِبَ حَقُّهُ، 
صَبَرْتَ وَ احْتَسَبْتَ حَتّي اَتيكَ الْيَقينُ،

سلام بر تو ای ولیّ خدا 
تو اوّلین مظلوم هستی ،
و اوّلین کسی هستی که حقّ او را غصب کردند ،
تا آخرین نفس صبر کردی و به حساب خدا گذاشتی

یعنی ظلمی که به تو شد به اندازه‌ای هولناک بود که گویا اصلا پیش از تو به کسی ظلم نشده ! و حقّی که از تو غصب شد آن قدر عظیم بود که گویا پیش از تو اصلا حقّ کسی غصب نگردیده !

و فرمودی :
صَبَرْتُ وَ فِی الْعَینِ قَذًی وَ فِی الْحَلْقِ شَجًا أَرَی تُرَاثِی نَهْباً

صبر کردم در حالی که خار در چشم و استخوان در گلو‌ داشتم و حقّ خود را می‌دیدم که تاراج میشود.

حقّ او را غصب کردند و حریمش را هتک نمودند و همسرش را آزردند و محسنش را کشتند و او را خانه نشین کرده ، فضائلش را انکار نمودند و چنان ستمی به او روا داشتند که گویا رسول اکرم صلی الله علیه و آله هیچ‌گاه نفرموده بود : لَآ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ و یا نفرموده بود : أَنْتَ مِنِّی بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَی و یا در غدیر خم در حضور انبوه مسلمانان سخنی از مَنْ کُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاَهُ به میان نیاورده بود.

قرآن کریم به درستی عاقبت نابخردان و پیمان شکنان را پیش بینی کرده و به روشنی خطاب به ایشان می‌فرماید :

أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَىٰٓ أَعْقَابِكُمْ ۚ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَىٰ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللهَ شَيْئًا ۗ وَسَيَجْزِي اللهُ الشَّاكِرِينَ

آیا اگر رسول اکرم بمیرد یا كشته شود، شما به آیین پیشین خود باز می‌گردید؟ هر كس كه بازگردد هیچ زیانی به خدا نخواهد رسانید. خدا سپاسگزاران را پاداش خواهد داد. (آل عمران ۱۴۴)

 

آن قدر ستم کردند که امیرالمؤمنین علی علیه السلام شبی در عالم رؤیا به ساحت مقدّس رسول اکرم صلی الله علیه و آله شکایت این امّت را کرده و پیامبر عظیم الشأن که رحمة للعالمین است به امیرالمؤمنین می‌فرماید آنان را نفرین کن ! 

این فرمایش رسول اکرم نشانگر شدّت و عظمت ظلم و ستمی است که به برادر او علی بن ابیطالب علیه السلام روا داشته اند...

امیرالمؤمنین هم این گونه نفرین می کند:
خداوندا به این مردم بد تر از مرا بده و بهتر از این مردم را نصیب من کن !

رسول اکرم می‌فرماید دعایت مستجاب شد و بعد از سه روز به ما خواهی پیوست. (بحارج۴۲ص۲۹۱)

امیرالمومنین علی علیه السلام این رؤیای صادقه را در لحظات آخری که در بستر شهادت قرار داشتند برای فرزندشان امام مجتبی علیه السلام نقل فرمودند در حالی که سایر فرزندان نیز حاضر بودند.

لحظات بسیار سخت و سنگینی بر حسنین و زینبین علیهم السلام می‌گذشت ، پدر با یکایک آنان وداع نمود ، همه اشک می ریختند و ناله یا ابتاه سر می دادند.

... آن گاه پیشانی حضرت عرق کرد و در حالی که ذکر پروردگار می‌گفت به سوی قبله دراز کشید و چشمانش را بر هم نهاد و فرمود اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و اشهد انّ محمّدا عبده و رسوله.

دو سوم از شب جمعه بیست و یکم ماه رمضان سال چهلم هجری قمری گذشته بود که آقا و‌مولایمان امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب در سن شصت و سه سالگی پس از بیست و پنج سال خانه نشینی و کمتر از پنج سال خلافت ظاهری دیده از جهان فرو بست و به ملاقات پروردگار خویش و حبیبش رسول الله و همسرش فاطمه سلام الله علیها شتافت .
 

در مدح تو ای مظهر اضداد چه گوییم

بالاست مقام تو و گفتار قصیر است

 

مدرسه علمیه‌ی مجازی امام صادق علیه‌السلام؛ شهادت امیرالمومنین، سیدالاوصیا علی علیه‌السلام را به همه عدالت طلبان عالم تسلیت عرض می‌نماید.